Jak wybrać gry dla dzieci?

Dzieci zdecydowanie najczęściej i najchętniej grają w gry komputerowe dostępne w trybie online, bezpłatnie, na wielu portalach. Gry komputerowe ogólnie rzecz ujmując, są atrakcyjne dla najmłodszych, ponieważ mają do nich ułatwiony dostęp. Jednocześnie, występują w nich Gry komputerowe są atrakcyjne dla maluchów, ponieważ dostęp do nich jest łatwy, występują tam znani z bajek bohaterowie, jest ciekawa grafika, wiele możliwości grania. Gry komputerowe dla dzieci stanowią bardzo szeroką grupę asortymentową, dlatego też trudno wśród nich znaleźć grę bezpieczną dla dziecka, która jednocześnie na pewno mu się spodoba. Poniżej wskazujemy, na jakie parametry gry zwrócić uwagę przy jej zakupie, aby była ona bezpieczna dla najmłodszych.

Kupując grę dla kilkulatka, należy przyjrzeć się, do jakiej grupy wiekowej jest ona adresowana. Na każdym opakowaniu gry producent powinien wskazać, jaki jest minimalny wiek gracza. Trzeba powiedzieć, że gra może w zupełnie odmienny sposób wpływać na przedszkolaki, a inaczej na młodzież szkolną. Wybierają grę dla młodszych dzieci warto przyjrzeć się jej zawartości. Wybierajmy najlepiej gry wiekowe, edukacyjne, które rozwijają określone umiejętności i talenty dziecka, a jednocześnie nie powodują skrzywienia jego psychiki. Oczywiście, naukowcy wskazują, że najlepiej nie przyzwyczajać zanadto dziecka do komputera, ponieważ jest to zły nawyk u niego, który może w dłuższym okresie czasu prowadzić do prawdziwego uzależnienia.

Gry mogą stanowić środek rozwijający, ale muszą być odpowiednio skonstruowane. Najlepsze w tym względzie są gry uczące, w których występują postacie z ulubionych bajek dziecka, na przykład Kubuś Puchatek. Ucząc dziecko poprzez gry komputerowe rodzic powinien spędzać z nim dużo czasu. Najlepiej grać w gry na komputerze razem z dzieckiem i pilnować, aby nie grało w inne, nieprzeznaczone dla niego aplikacje, zwłaszcza w trybie online.

Jeśli grę kupujemy nie dla kilkulatka, ale dla kilkunastolatka, również skądinąd dziecka, przedziały wiekowe wskazane na opakowaniach gier należy traktować przy ich zakupie jako jedynie sugestię. Trzeba samodzielnie przeanalizować treść gry i stwierdzić, czy jest ona rzeczywiście przeznaczona dla naszego dziecka. W tym celu warto przeczytać recenzje wybranej gry na serwisach internetowych, oceniających gry. W każdej grze dla nastolatka znajdziemy elementy przemocy i niedozwolonych sytuacji. Trudno znaleźć grę, w której takie części nie występują w najmniejszym stopniu. Jeśli wiemy, że nasze dziecko jest podatne na takie wpływy, lepiej nie kupujmy gry. Jeśli jednak ma mocną psychikę, wie co jest dobre, a co złe, a na dodatek ma gruntowne, dobre podstawy wychowania, może grać w każde gry. Jego rozwaga pomoże w odróżnieniu tego, co jest rzeczywistością, a co jedynie wirtualnym światem.

Gry komputerowe są klasyfikowane według systemu PEGI. Na opakowaniach gier występują przeróżne symbole, które informują kupującego o występowaniu przemocy, wulgarnego języka, przerażających sytuacji, używek, dyskryminacji, wątków miłosnych, hazardu i możliwości gry w trybie online. Oznakowanie składa się każdorazowo na dozwolony próg wiekowy. W przypadku najmłodszych dzieci, które dopiero co rozwijają swoją wyobraźnię, najlepiej jest przestrzegać założeń wiekowych dla gier: 3+, 7+, 12+, 16+, 18+.

Kupując grę, przyjrzyjmy się jej grafice, bowiem gra pikselowa, strategiczna, nawet mająca oznakowanie 18+ na pewno nie będzie wpływała zbytnio na psychikę gracza. Dzieje się tak z uwagi na to, że zabijanie pikselków, a ładnie wymodelowanych graficznie postaci, jest w odmienny sposób odbierane. W pierwszym przypadku w ogóle nieodczuwalne, w drugim - trochę bardziej (tutaj też w zależności od siły psychicznej). Istotnym punktem będzie także pewna rozpoznawalność motywów. Jeśli pozwalamy dziecku na oglądanie filmu Godzilla, to pozwólmy mu jednocześnie zagrać w grę o tym samym tytule, bez względu na oznaczenie 18+.

Trzeba powiedzieć, że w sklepach dostępne są też wartościowe, rozwijające gry. Mowa tu chociażby o grach strategicznych czy logicznych, które niejednokrotnie oparte są na historii lub mitologii. Nastolatek jest w stanie nauczyć się z nich sporo. Gracz jest w nich uczestnikiem prawd uczonych w szkole. Rozwija umysł i zręczność. Zazwyczaj rodzice zniechęcają się przy kupnie takich gier, gdyż czasem występują z progiem wiekowym od 18 lat.

Jeśli już zakupimy dobrą grę, należy zadbać o to, aby dziecko nie spędzało przy niej kilku godzin dziennie i nie wpadło w wir uzależnienia od grania. Musi wiedzieć, że gra komputerowa to nie jedyna rozrywka. Należy wskazywać mu zalety zabawy na dworze, z rówieśnikami.

Nie można generalizować wszystkich gier komputerowych i mówić, że skrzywiają one psychikę dziecka, oddzielają najmłodszych od rzeczywistości i powodują zachwianie w ich systemie wartości. Są gry, które mają dobroczynny wpływ na dziecko. Gra może rozwijać wiele cech u dzieci - na przykład spostrzegawczość, refleks, logiczne myślenie, zaradność, zręczność itp. Gry rozwijają nawet małą motorykę.

Niestety, ale granie w gry komputerowe powoduje, nie tylko u dzieci, pogorszenie wzroku oraz wady kręgosłupa. Dziecko całymi dniami przesiadujące przed komputerem staje się apatyczne, nic mu się nie chce, nie sprawia mu przyjemności wyjście na dwór, czy tradycyjna zabawa z rówieśnikami. Rzeczywistość wydaje mu się mało atrakcyjna w porównaniu zwłaszcza z wirtualnym światem gier.

Należy wypośrodkować to, aby dziecko mogło się rozwijać grając w gry komputerowe, czerpać z tego jak największą przyjemność, ale równocześnie nie uzależniło się od gier tego typu. Dorośli muszą czuwać nad tym, by ich dziecko miało dostęp wyłącznie do aplikacji adresowanych dla najmłodszych, w których nie pojawia się przemoc i treści niewskazane bynajmniej dla dzieci. Jest to jak najbardziej możliwe, jeśli wprowadzimy kontrolę i zaopatrzymy się w specjalnie do tego celu przygotowane programy komputerowe i filtry.

Gry komputerowe niestety mogą wpływać destrukcyjnie na psychikę dziecka. Mają one znacznie większe oddziaływanie, niż na przykład telewizja, ponieważ użytkownik, czyli dziecko, aktywnie w nich uczestniczy, podejmując przy tym decyzje o stosowaniu przemocy. Jeśli najmłodsi często grają na komputerze w gry określane jako "strzelanki", oswajają się z przemocą, przez co obojętnieją na jej przejawy w normalnym życiu. Komputer przekazuje dziecku komunikat, że przyjaciele są w zasadzie niepotrzebni, a nawet bezużyteczny, bowiem w grach musi polegać wyłącznie na sobie. Wszyscy inni są wówczas dla niego wrogami. Niebezpieczeństwo dla dziecka tkwi głównie w tym, że otrzymuje ono w grze nagrodę za agresywne zachowania, przez co zaczyna się identyfikować z agresorem. Wpajane jest mu, że okrucieństwo jest konieczne, jeśli chce się osiągnąć wyznaczony cel. Agresja kojarzy się więc w końcu z nagrodą, a co za tym idzie – z odczuwaniem swoistej przyjemności. Dziecko zapamiętuje to i może stosować agresywne zachowania w życiu codziennym – w stosunku do innych ludzi.

Dziecko mające dostęp do niewłaściwych gier, przy których spędza długie godziny w tygodniu, staje się bardziej impulsywne, drażliwe, skoncentrowane wyłącznie na sobie i swoich własnych potrzebach. Takie dzieci cechuje niższy poziom empatii. Gracze mają trudności w kontaktach społecznych, są bardziej obojętni na drugiego człowieka, nastawieni nie na współdziałanie, a rywalizację.

Gry dla dzieci należy kupować z zachowaniem daleko idącej ostrożności, aby nasz wybór nie wpłynął za parę lat na to, że dziecko uzależni się od komputera, stanie się agresywne i skupione wyłącznie na własnej osoby. Rozwaga rodzica w przypadku zakupu gier jest jak najbardziej wskazana. Przy zakupie należy zwrócić uwagę na grupę wiekową, do której skierowana jest konkretna gra. Znaczek 18+ oznacza, że jest ona przeznaczona wyłącznie dla dorosłych graczy i nie powinny mieć do niej dostępu dzieci. W praktyce niestety dzieje się wielokrotnie zupełnie inaczej. Brak konsekwencji rodziców i mała wyobraźnia powoduje, że dziecko ma zachwiane poczucie rzeczywistości i nie potrafi rozróżnić dobra od zła.