Jak wybrać switche?

Switche w większości przypadków wykorzystują mechanizm przekazywania ramek, określanych jako store-and-forward. Swiche funkcjonuje w ten sposób, że odbiera ramkę, a następnie przekazuje ją na odpowiedni port. Kiedy rozpozna już wszystkie lokalizacje urządzeń powiązane z portami, wówczas zapisuje te dane w specjalnej tablicy adresów w swojej pamięci. Niezależnie od typu, każdy switche ma ograniczoną pamięć, która przeznaczona jest na tablicę poszczególnych adresów MAC kart sieciowych użytkowników. Trzeba dodatkowo zaznaczyć, że to wielkość tablicy owych adresów jest jednym z kluczowych parametrów, jakie powinno się wziąć pod uwagę kupując switche. Kolejnym ważnym parametrem przełączników Ethernet jest ich wydajność. Przy zakupie powinniśmy sprawdzić, w jaki sposób jest realizowana obsługa różnych funkcji. Najlepsze switche mają dedykowane układy sprzętowe do wspomagania części funkcji, z kolei tańsze urządzenia opierają się przede wszystkim na mechanizmach programowych.

Switche dostępne na rynku mogą być zarządzane, bądź nie. Niezarządzany przełącznik Ethernet służy wyłącznie do przekazywania ramek od urządzeń przyłączonych do portów. Dodatkowo, może sygnalizować status portów za pomocą diody LED. Natomiast, switche zarządzany będzie droższy od niezarządzanego, ale za to przypisane do niego będą bardziej zaawansowane funkcje. Przełącznik zarządzany potrafi obsługiwać protokoły umożliwiające komunikację z urządzeniem. Switche tego rodzaju pozwalają na stałą kontrolę sieci z dowolnego miejsca, wykorzystując przy tym mechanizmy protokołu IP. Umożliwiają również wnikanie w konfigurację urządzeń przez usługi telnet/ssh, standardowy interfejs GUI lub protokół SNMP. Posiadając narzędzia do administrowania otrzymujemy dostęp do pełnej konfiguracji portów, monitorowania ich stanu oraz statusu urządzeń oraz konfiguracji zaawansowanych opcji.

Switche mogą pracować w tzw. warstwie drugiej bądź trzeciej. Przełączniki pracujące w warstwie drugiej pozwalają na standardowe przekazywanie ramek między portami. Funkcjonowanie w warstwie trzeciej umożliwia dodatkowo realizację mechanizmów trasowania oraz zintegrowanie sieci L2/L3 w jednym urządzeniu. Jeśli kupujemy przełącznik Ethernet, musimy wiedzieć, jakie będzie miał ona zastosowania. Przełączniki warstwy szkieletowej, jak również większość urządzeń z zaawansowanymi funkcjami, pracują w warstwie trzeciej (L3), zaś przełączniki warstwy dostępowej w warstwie drugiej (L2).

Parametrem istotnym przy wyborze switche jest jego okablowanie. Większość obecnie dostępnych na rynku przełączników Ethernet pracuje z okablowaniem miedzianym, jednakże bywają przypadki, w których niezbędna staje się komunikacja za pośrednictwem kabla światłowodowego. Jeśli w toku użytkowania switche okaże się, że takie połączenia są niezbędne, warto wówczas zastanowić się nad doposażeniem naszego switche w dodatkowe moduły, umożliwiające obsługę łączy optycznych. Generalnie, w zależności od liczby przyłączanych światłowodów powinniśmy wybrać switche, który będzie dysponował odpowiednią liczbą portów.

Zdecydowana większość dostępnych na rynku switche obsługuje dwa rodzaje negocjacji: auto-negocjację, która umożliwia wymianę komunikatów między dwoma urządzeniami sieciowymi, pozwalająca na ustalenie parametrów komunikacji; oraz Full-duplex, umożliwiająca jednoczesną komunikację w obu kierunkach, w zamian za half-duplex, czyli transmisję tylko w jednym kierunku w jednym momencie. Warto podkreślić, że najczęściej negocjowane są dwa parametry, a mianowicie szybkość połączenia, mogąca wynosić na przykład 10,100 lub 1000 Mb/s oraz tryb dupleksu (full-duplex oraz half-duplex).

Ponadto, negocjacji wymaga decyzja, które pary kabla miedzianego będą wykorzystywane do nadawania, zaś które posłużą do odbioru ramek (Auto-MDIX). Wykorzystując tę funkcjonalność, nie ma znaczenia, w jaki sposób podłączymy urządzenia do przełącznika lub dwa przełączniki - kablem krosowym lub prostym.

Każdy switch oprócz podstawowej funkcjonalności, może prezentować dodatkowe, zaawansowane opcje. Do opcji tych zalicza się: zarządzanie jakością pakietów (QoS), grupowanie portów, VLAN (Virtual Local Area Network), monitoing portów, redundancja, SNMP itp. Warto podkreślić, że zarządzanie jakością pakietów, czyli QoS oznacza zdolność switche do różnego traktowania poszczególnych ramek. Mając taką funkcję, przełącznik może wykorzystywać ramki o wyższym priorytecie, używając do tego celu oznaczenia znajdującego się w ramkach Ethernet (IEEE 802.1p oraz 802.1Q). Natomiast, grupowanie (trunk) dwóch lub więcej portów przełącznika pozwala stworzyć jedną logiczną ścieżkę. Ta funkcja umożliwia zwiększenie przepustowości występującej między dwoma przełącznikami. Nader często w praktycznym wykorzystaniu znajduje się funkcja VLAN, która pozwala na odizolowanie logiczne grupy urządzeń w ramach współdzielonego medium. Jednocześnie, izolacja ruchu przez porty switche nie pozwala na analizę ruchu w sieci. Funkcja port monitoring umożliwia monitorowanie ruchu na kilku portach przełącznika przez jeden wybrany port. W przypadku rozbudowanych sieci, składających się z wielu połączonych przełączników, niezbędne okażą się mechanizmy zapobiegania awariom (STP, RSTP).