Jakie wybrać płyty: Płyty CD-R/CD-RW/DVD+-R/RW?

Pierwsze komercyjne dyski optyczne, jak prawidłowo powinno nazywać się płyty CD i DVD, wynaleziono w roku 1958, ale na rynku można było je kupić dopiero po 20 latach. Nosiły one nazwę LaserDisc i służyły przede wszystkim do odtwarzania filmów. Były one pierwowzorami płyt DVD i CD. Płyty LaserDisc występują w trzech rozmiarach – o średnicy 30 cm (LP), 20 cm (EP) oraz 12 cm (rozmiar zwykłej płyty CD). Mieszczą one jedynie od 30 do 74 minut na jedną stronę. Ostatnia płyta LaserDisc została wyprodukowana w 2001 roku. W odróżnieniu od płyt CD i DVD, materiały filmowe przechowywane na nośniku LaserDisc mają charakter analogowy, a jedynie dźwięk nagrywano na nie cyfrowo.

Pięć lat po stworzeniu płyt LaserDisc pojawiły się płyty Compact Disc, czyli popularne CD. Były one owocem współpracy dwóch gigantów na rynku elektronicznym – firmy Sony i Philips. Pierwsze płyty CD były przeznaczone do przechowywania dźwięku cyfrowego. Średnica standardowej płyty CD wynosi 120 mm, a jej grubość to 1,2 mm. Pokryte są bardzo cienką warstwą aluminium, na której znajdują się wgłębienia i pola. To dzięki nim odbywa się cyfrowe odczytywanie i zapamiętywanie danych.

W roku 1985 na rynku pojawił się standard nośników CD-ROM (read-only-memory). Na płytach tych można było umieszczać nie tylko cyfrowy dźwięk, ale również dane. Na początku lat 90-tych ubiegłego stulecia wprowadzono do obiegu płyty CD-R, które pozwalają na zapamiętanie danych cyfrowych, muzyki i filmów. Pierwsze płyty kompaktowe CD mogły pomieścić 74 minuty muzyki, co odpowiada pojemności 650 MB, stosując gęstszą metodę zapisu można było otrzymać dyski o pojemności 700 MB, mieszczące 80 minut muzyki.

Z biegiem czasu pojemność płyt CD przestała wystarczać użytkownikom komputerów, co dało impuls do stworzenia pod koniec 1995 roku standardu DVD, który na samym początku oznaczał Digital Video Disc, ale z czasem postanowiono, że skrót będzie oznaczać Digital Versatile Disc. Ponownie to firmy Sony i Philips były pomysłodawcami nowego, optycznego nośnika danych. Płyta DVD ma takie same gabaryty, co płyta CD, ale posiada znacznie większą gęstość, a dane zapisywane na niej muszą zawierać system plików UDF.

Płyty DVD w chwili obecnej już nie wystarczają, jeśli chodzi o pojemność, ale już pojawiły się na rynku standardy Blu-Ray, czy też płyty HD-DVD, mogące pomieścić nawet 50 GB danych. Płyty te pozwalają na nagrywanie i odtwarzanie filmów HDTV, które zajmują więcej miejsca z uwagi na poprawioną rozdzielczość. Istnieje wiele rodzajów płyt CD i DVD. Najbardziej standardowymi płytami są płyty CD-ROM o pojemności 650 MB, czyli 74 min i średnicy 120 mm. Istnieją też płyty Mini-CD o średnicy 60-80 mm, mogące zapamiętać od 50 MB do 300 MB danych, czyli od 6 do 34 min muzyki. Płyty Mini-CD wykorzystywane są jako single, bądź też luksusowe materiały reklamowe. Płyty CD-ROM mogą mieć pojemność 650 MB, 700 MB, 800 MB, 870 MB bądź nawet 1,4 GB, jeśli są to dwuwarstwowe płyty. Płyty CD mogą różnić się między sobą maksymalną prędkością nagrywania. Płytę można nagrać z prędkością 24x lub 52x.

Generalnie, wyróżnia się trzy rodzaje płyt CD: CD-R, CD-RW, oraz CD-ROM. CD-R są odmianą płyty kompaktowej, na której można jednokrotnie zapisać dane cyfrowe, za pośrednictwem nagrywarki CD-R. Po nagraniu, płytę odczytać można w zwyczajnym napędzie CD-ROM komputera, albo w odtwarzaczu CD. Krążki CD-R mają żywotność od 20-200 lat, w zależności od tego, jaką warstwą farby zostały pokryte. Płyty CD-RW są rodzajem płyty kompaktowej, którą można wielokrotnie nagrywać, przy użyciu nagrywarki CD-RW. Są one wykonane w innej technologii niż płyty CD-R. Pokryte są warstwą srebra, indu, antymonu i telluru. Technologia CD-RW pozwala na nagranie kombinacji 650 MB i 74 minut muzyki. Są to płyty wielokrotnego zapisu. Nośniki CD-ROM wizualnie nie różnią się od zwyczajnych płyt CD, ale są na nich zapisane głównie mechaniczne wytłoczone dane komputerowe. Pojemność takich płyt to na ogół 650 MB.

Z kolei, płyty DVD są podobne do płyt CD, mają takie same wymiary, ale większą pojemność. Dzielą się one na przeznaczone tylko do odczytu nośniki DVD-ROM oraz umożliwiające zapis na płycie standardy: DVD-R, DVD-R DL, DVD-RW, DVD+R, DVD+R DL, DVD+RW, DVD-RAM. Nośniki DVD, w zależności od typu, są w stanie pomieścić od 4,38 GB, do ponad 17 GB danych. Płyty DVD-R są płytami jednokrotnego zapisu, DVD-RW pozwalają na wielokrotny zapis (do około 1000 razy), DVD+R są płytami jednokrotnego zapisu, ale standard oznaczany jako „+” ma wiele usprawnień w stosunku do standardu „-”, DVD+RW to również płyty wielokrotnego zapisu, o nowoczesnym standardzie, zaś płyty DVD-RAM pozwalają na wielokrotny zapis, do 100 000 razy i są one najczęściej przeznaczone do odczytu przez komputerowe czytniki DVD-ROM.

Płyty DVD mogą posiadać również i inne oznaczenia, informujące o ich pojemności. Płyty DVD-5 mają pojemność 4,37GB są jednostronne i jednowarstwowe; DVD-10 to płyty dwustronne, jednowarstwowe o pojemności 8,75 GB; DVD-9 to płyty jednostronne, dwuwarstwowe o pojemności 7,95 GB; zaś DVD-18 to płyty dwustronne, dwuwarstwowe o pojemności 15,9 GB. Najbardziej popularne są płyty DVD-R, które obsługuje znacząca większość dostępnych na rynku odtwarzaczy.