Medycyna konwencjonalna

Medycyna konwencjonalna jest oparta na przeprowadzonych badaniach naukowych i poprzez to jest w stanie przygotować leki do sprzedaży. W medycynie konwencjonalnej są zastosowane urządzenia mające pomóc choremu. Dobór urządzeń jest uzależniony od choroby. Pacjenta leczy się nie tylko w szpitalu, ale innych placówkach medycznych, którymi mogą być przychodnia, jak i centrum medyczne. Pacjent samodzielnie nie może wykonywać badań, ani zażywać specjalistycznych leków.

Do najostrzejszych chorób, które w bardzo szybkim czasie wyniszczają cały organizm są zaliczane najróżniejsze nowotwory.

Białaczka

Białaczkę ostrą leczy się chemoterapia bądź przeszczepieniem szpiku kostnego. Znacznie łatwiej ją zdiagnozować od białaczki przewlekłej. Badaj profilaktycznie krew raz do roku.

Jedną z najostrzejszych chorób, która dotyka niezależnie od wieku jest białaczka szpikowa. Białaczkę w ostrym stadium leczy się chemioterapią, czy też przeszczepem szpiku kostnego. Jest dużo łatwiejsza w diagnozie, niż białaczka przewlekła. Wszystko zaczyna się w szpiku kostnym, w którym to mnożą się szkodliwe, krwinki nowotworowe. Są bardzo agresywne i wypierają zdrowe krwinki, a przy tym atakują organy takie jak węzły chłonne, śledzionę, czy nerki. Są dwa typy białaczek, czyli białaczka ostra, ale i przewlekła. Objawy są widoczne dość szybko, a jest to ogólne zmęczenie, pojawienie się zawrotów głowy, czy też krwotoki z nosa. Trudniej jest zdiagnozować białaczkę przewlekłą, ponieważ nie daje żadnych widocznych objawów. Choroba tak się rozwija, a pacjent dopiero w bardzo ostrej fazie trafia do szpitala.

Białaczkę leczy się chemioterapią, która ma na celu zmniejszyć ilość komórek nowotworowych. Później stosowana jest kuracja, która podtrzymuje poprawiony stan krwi. Leczenie jest niezwykle czasochłonne, no i niestety ciągnie za sobą wiele niepożądanych skutków, takich jak: wypadanie włosów, czy zaburzona praca nerek, czy płuc. Inną metodą jest przeszczep szpiku kostnego. Można przeszczepić go od innej osoby, bądź wykonać przeszczep swojego szpiku.

Rak piersi

Guz, który ma rozmiar dwóch centymetrów rozwija się w organizmie około 8 lat. Dlatego warto systematycznie kontrolować piersi, a każdą zmianę w wyglądzie pokazać lekarzowi. Podstawowymi badaniami profilaktycznymi piersi są: ultrasonografia, jak i mammografia. Kolejnymi badaniami na które są skierowane kobiety, w których organizmie pojawiły się niepokojące zmiany są: biopsja cienkoigłowa, biopsja mammotomiczna, rezonans magnetyczny.

Walka z rakiem piersi

Kiedy okazuje się, że kobieta ma nowotwór piersi musi poddać się operacji. W Polsce rozróżnia się trzy sposoby operacji zależne od stopnia zaawansowania nowotworu.

Tumorektomia - usuwa się sam guz, ale i ze względów bezpieczeństwa węzły chłonne. Wykonuje się ten zabieg przy I fazie rozwoju raka, kiedy guz jest mniejszy niż 2 cm i nie zaatakował węzłów chłonnych. Tuż po zabiegu kobieta poddaje się radioterapii, gdzie naświetlana zostaje wyłącznie jej pierś.

Kwadrantektomia - usuwa się ¼ piersi, a także węzły chłonne pod pachą. Przeprowadzana jest, kiedy guz nie przekroczył I stopnia rozwoju, ale wyraźnie odgranicza się od zdrowych tkanek piersi, więc trzeba zastosować większe bezpieczeństwo. Wycięta zostaje ¼ piersi, w której rozwinął się guz, a także węzły chłonne pod pachą. Zaraz po operacji wykonywana zostaje radioterapia, a czasami też chemioterapia.

Mastektomia - usuwa się całkowicie pierś, jak i węzły chłonne. Zabieg przeprowadza się, kiedy nowotwór jest już w II, jak i III stopniu rozwoju, a także zaatakować węzły chłonne. Tuż po operacji pacjentka poddaje się radioterapii, chemioterapii, bądź hormonoterapii.